Ջիմ անունով մի փոքրիկ տղա կար, բժիշկ Լուի Դևիի միակ որդին էր, նա առաջին անգամ գնաց դպրոց, իսկ նրա մայրը մեռել էր նրա ծնվելու ժամանակ։ Նրա հայրը ֆրանսիացի էր, քառասնամյա թիկնեղ մի տղամարդ, որի պատանեկության տարիներն անցել էին աղքատության, իսկ միակ կինը որին մտերիմ էր, շվեդուհի Էմին էր՝ իրենց տնտեսուհին:
Հենց նա էլ Ջիմին տոնական զգեստ հագցրեց ու տարավ դպրոց: Ջիմը սիրում էր Էմիին, բայց դադարեց սիրելուց, որովհետև նա իրեն դպրոց էր տանում:
Երբ նրանք մոտեցան դպրոցին և աստիճաներով բարձրաձան նրանք նախասրահներն ու դասասենյակներն վախեցնում էին նրանց, որովհետև տհաճ հոտ էր գալիս։ Նրանք հանդիպեցին տնօրենին և տնօրենը ասաց։ Մենք նրան կփորձենք առաջին դասարանում եթե գլուխ չհանի մանկապարտեզ կուղարկենք։
Տուն դառնալիս նա այնպես հպարտ էր տղայով, որ նույնիսկ արտասվեց:
Օտարոտի-տարօրինակ
զանազան-տարբեր
անճոռնի-խիստ, տգեղ
անդրանիկ-միակ
թիկնեղ-լայն թիկունքով